नसतोस घरी तू जेव्हा

नसतोस घरी तू जेव्हा मी झेंडा-वंदन करते मुक्तीची गाते गीते अन श्वास मोकला घेते
त्या सकालच्या गर्दित तो व्याप चहाचा नाहि थकलेल्या संध्याकाळी घुतक्याचा तापही नाहि
नसतोस घरी तू जेव्हा
मी ब्रेअड मागवून घेते कधी सकालच्या भाताला मी मस्त फोडनी देते
नसतोस घरी तू जेव्हा
मी वाचत लोळत पड़ते त्यानेही दमते तेव्हा मी मस्त झोपुनी जाते
नसतोस घरी तू जेव्हा
ती बैठक केविलवाणी मित्रांचा राबता नास्ता मी मीच घराची rani